NIEBIESKIE JEZIORO (LAC BLEU)

Dawna kopalnia łupka we wsi Balayes, w której wydobywano łupek dachówkowy przez trzy i pół wieku, zamieniła się, po jej zamknięciu w latach 50 tych, w Niebieskie Jezioro. Do dzisiaj można podziwiać piękne dachy z łupka, którymi pokryte są domy w regionie Meygal,  będące pozostałością po istniejącej tutaj przez wiele pokoleń kopalni.  

Kamieniołom w Balayes był szczególnie znany z wydobywanego tutaj łupka, nazywanego również „fonolitem” z uwagi na dźwięk, jaki wydaje, kiedy się w niego uderza.

W 1910 roku skalnicy natrafili podczas kopania na źródło wody. Tak oto z chwilą, kiedy kopalnia przestała istnieć, miejsce to zamieniło się w cudowne małe jeziorko o zachwycających szmaragdowych odblaskach.

Ale skąd się wzięła nazwa „Niebieskiego Jeziora”? To łupki będące skałami pochodzenia magmowego, które pokrywają jego dno, nadają jego wodzie ten właśnie kolor. W zależności od padającego na nią światła, woda jeziora ma czasem niebieski, a czasem szmaragdowy odcień.

Jezioro otoczone lasami, piękną, dziką i kojącą naturą, jest miejscem pełnym poezji i sprzyjającym kontemplacji. Kąpiele, pikniki, podobnie jak łowienie ryb są tutaj zabronione.

Mimo to, wykuty w skale amfiteatr sprzyja obserwowaniu ryb, które pływają w turkusowych wodach jeziora. Latem odbywają się tu również koncerty.

Okres zimowy uwydatnia mineralny charakter jeziora, nadając mu mistyczny wygląd.

 

Wąski rów wykopany przez skalników, pozwalał ewakuować wodę ze źródła wypełniającego kamieniołom. Służył on również do przewożenia bloków fonolitu załadowanych na wagony, które były pchane ręcznie.Te bloki fonolitu o grubości około 20 cm były następnie rozłupywane na cienkie, kilkucentymetrowej grubości płytki.

Po każdej stronie rowu znajdowały się domki pozwalające skalnikom schronić się podczas złej pogody.

Widok z obrzeży jeziora na wzgórza regionu Meygal.