Jeszcze jeden zamek w departamencie Haute Loire (Górnej Loary), i związana z nim historia, -niebanalna, ponieważ chodzi nie tylko o ulubioną letnią rezydencję rodziny Polignac- bardzo starego francuskiego rodu, którego korzenie sięgają końca IX wieku-, ale również o niezwykle okazałą budowlę, która z zamku obróciła się w ruinę, stając się kamieniołomem, a w końcu powróciła do swojego pierwotnego stanu: zamku w dużej części odrestaurowanego, który dzisiaj można zwiedzać.
Wybudowany z
miejscowych kamieni, takich jak szary kamień wulkaniczny, i innych w kolorze
ochry, typowych dla równiny Emblavez, zamek posiada również bardzo stromy dach
w stylu francuskim, na wzór domów w Burgundii (w okresie budowy zamku, rodzina
Polignac była blisko związana z ówczesnym biskupem Le Puy-en-Velay, Jean de
Bourbon –Janem z Burgundii), charakteryzujący się także wysokim poddaszem i
płaskimi dachówkami. Znajdujące się na fasadzie południowego skrzydła drzwi są
opatrzone herbem rodziny Polignac z figurującą poniżej datą 1634.
Zamek był
rezydencją letnią rodziny Polignac, bywały tutaj liczne osobistości, takie jak
księżna z Polignac, książę Jules de Polignac, kardynał Melchior de Polignac, Hélène
de Bauffremont, hrabia Melchior de Polignac i hrabia Pierre de Polignac.
Rozbudowany w XIII i XIV wieku, po czym zniszczony w wyniku pożaru, zamek został sprzedany jako dobro narodowe w 1793 roku po emigracji rodziny Polignac do Austrii, a następnie do Rosji. W XIX wieku został odbudowany według dawnych planów przez rodzinę Polignac, która odkupiła zamek, do jego odbudowy głównie przyczynił się hrabia Melchior de Polignac (1857-1925).
Malowniczo usytuowany zamek wznosi się na
granitowej skale górującej nad Loarą, która tworzy tu zakole. Dała ona nazwę
położonej na jej brzegu wsi Lavoûte-sur-Loire, długo nazywanej „ La Voulte”, oznaczającym,
od słowa „volta”- „omijać, okrążać”. Po
przekroczeniu bramy wjazdowej, wkraczamy na dziedziniec honorowy, po czym do
ogrodu w stylu średniowieczno-renesansowym, upiększonym przystrzyżonymi cisami,
krzewami różanymi i kosmosami pierzastymi.
Aby zapoznać się
bliżej z historią zamku i rodziny Polignac, możemy wybrać się na zwiedzanie z przewodnikiem,
które trwa około 60 minut. (Przyznam, że ja trafiłam na bardzo nudną przewodniczkę,
która nie potrafiła zainteresować zwiedzających wnętrzem zamku, to wielka
szkoda…)
Robienie zdjęć
podczas zwiedzania zamku jest zabronione, stąd brak zdjęć z wnętrza zamku w
moim artykule na blogu.
Zamek można zwiedzać
od kwietnia do listopada.
A jeśli nie macie
czasu na zwiedzenie zamku, warto zatrzymać się w Lavoûte-sur-Loire i podziwiać
go przynajmniej z zewnątrz, a jeśli lubicie piesze wycieczki, wybrać się w
jedną z pieszych tras wyruszając z Lavoûte-sur-Loire. Będąc na placu głównym
miasteczka, koło kościoła Saint Maurice (dawny przeorat Abbaye de Tournus-
Opactwa Saint-Philibert w Tournus), zobaczycie również statuę Madonny, która
króluje nad Lavoûte.
A jeśli pozwoli
Wam na to czas, możecie zjeść obiad lub kolację, bądź skusić się na herbatę i
ciastko, wstępując do miejscowej restauracji- salonie herbacianym „Les Délices
de Lavoûte”.
Cena biletu: 8
euro (grupy powyżej 15 osób)
Zamek Lavoûte-Polignac
3 route du Château
43800 LAVOÛTE- SUR- LOIRE
